រឿងរ៉ាវអាថ៌កំបាំងបំផុត ខ្មោចម៉ាំមី របស់ចិន នៅលើពិភពលោក ដែលមានអាយុកាល ២០០០ឆ្នាំ ដោយស្បែកនៅស្រស់ថ្លា សក់នៅតែពណ៌ខ្មៅ នឹងមានឈាមហូរនៅតាមសរៃវ៉ែន ។
នេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាម៉ាំមី ដ៏អាថ៌កំបាំងបំផុត នៅលើពិភពលោក ប៉ុន្តែអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅតែមិនអាចផ្តល់នូវចម្លើយមួយដ៏ត្រឹមត្រូវ ។
កាលពី៤៨ឆ្នាំមុន ពោលគឺនៅឆ្នាំ ១៩៧១ នៅពេលដែលកម្មករនៅទីក្រុង ឆាងសា ខេត្តហ៊ួណាន ប្រទេសចិនកំពុងជីកដី ពួកគេក៏បានរកឃើញផ្នូរដ៏ធំមួយ ។ ក្នុងនោះដែរ មានអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងបុរាណវិទូក្នុងប្រទេសចិន ត្រូវបានគេហៅ ភ្លាមៗ ឲ្យមើល ម៉ាំមី នៅក្នុងផ្នូរនេះ ប៉ុន្តែអ្វីៗ វានៅតែជាសញ្ញាសួរ នៅឡើយដោយអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រទាំងនោះ មិនអាចឆ្លើយបាន ។
បន្ទាប់ពីការស្រាវជ្រាវអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានកំណត់អត្តសញ្ញាណម៉ាំមីនេះ ជាស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះ Xin Zhui ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជា Lady Dai (Lady Dai) ភរិយារបស់ Marquis Dai រស់នៅក្នុងរាជវង្សហាន (២០៦) ។ មុនគ.ស ២២០ ។
Xin Zhui បានស្លាប់មុនគ.ស ១៦៣ ដែលមានន័យថា ខ្មោចម៉ាំមីនេះ មានអាយុកាលជិត ២០០០ ឆ្នាំហើយ ។ ពេលវេលាមិនខ្លីទេ ប៉ុន្តែ សាកសព ម៉ាំមីនេះ នៅតែល្អ ដែលធ្វើឲ្យមានចម្ងល់គ្រប់ៗគ្នា ។
អ្វីៗទាំងនេះ បានធ្វើឲ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រភ្ញាក់ផ្អើល ដោយស្បែករបស់ខ្មោចម៉ាំមីនេះ នៅទន់ សក់របស់នាងនៅតែខ្មៅ និងក្រាស់ ហើយសូម្បីតែអវយវៈ របស់នាងនៅតែអាចកក្រើកលាតសន្ធឹងធម្មតា នឹងត្រឹមត្រូវទៀតផង។ ម្យ៉ាងទៀត កាន់តែភ្ញាក់ផ្អើលនោះ នៅក្នុងម៉ាំមីនេះ នៅតែមានចរន្តឈាមហូរ ដោយអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញថា ឈាមក្នុងខ្លួនម៉ាំមីនេះ ប្រភេទឈាម A ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក រាងកាយរបស់ Xin Zhui ដែលជាខ្មោចម៉ាំមី ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថា ជាម៉ាំមី ដែលបានរក្សាយ៉ាងល្អបំផុត ក្នុងប្រវត្តិ សាស្ត្រ និងជាម៉ាំមី ដែលអាថ៌កំបាំង បំផុតនៅលើពិភពលោក ។
នៅក្នុងមឈូស របស់អ្នកស្រី Xin Zhui មានផ្ទុកនូវវត្ថុបុរាណ ដ៏មានតម្លៃ ១០០០ មុខ និងមានចម្លាក់ឈើចំនួន ១៦២ តំណាងឲ្យ អ្នកបម្រើ ។ ក្រៅពីនេះមានថាសដាក់គ្រឿងឧបភោគបរិភោគ នៅម្ខាងទៀតនៃមឈូស ដែលបង្ហាញពីភាពរីករាយនៅលើពិភពលោក ។
តាមពិតរូបថតដែលមនុស្សបានឃើញនៅពេលសព្វថ្ងៃនេះ មិនបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីស្ថានភាពពិតរបស់អ្នកស្រី ស្ស៊ីននោះទេ ។ ដោយសារតែភ្លាមៗ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានបើកគំរបមឈូស អ៊ុកស៊ីសែន បានជ្រាបចូល ដែលធ្វើឲ្យស្បែករបស់អ្នកស្រីកាន់តែអាក្រក់។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាសរីរាង្គទាំងអស់របស់អ្នកស្រីស៊ីននៅដដែលហើយសរសៃរបស់នាងនៅតែមានឈាមហូរដដែល។ សរសៃឈាមទាំងនេះក៏បានបង្ហាញពីការកកឈាមដោយបង្ហាញពីមូលហេតុចំបងនៃការស្លាប់របស់អ្នកស្រីស៊ីនថាជាការគាំងបេះដូង។ ជំងឺជាច្រើនប្រភេទផ្សេងទៀតក៏ត្រូវបានរកឃើញពាសពេញរាងកាយរបស់ស៊ីនហ្ស៊ីផងដែររួមមានជំងឺគ្រួសក្នុងប្រមាត់, កូលេស្តេរ៉ុលខ្ពស់, ជំងឺលើសឈាមនិងជំងឺថ្លើម។
ទោះជាយ៉ាងណាអ្នកជំនាញរោគវិទូ បានរកឃើញថា គ្រាប់ត្រសក់ស្រូវ ចំនួន ១៣៨ គ្រាប់ ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងក្រពះពោះវៀន របស់អ្នកស្រី ស៊ីន ហើយគេក៏បានសន្មត់ផងដែរថា ផ្លែមៀន ជាអាហារចុងក្រោយ ដែលអ្នកស្រីបានញ៉ាំ តែពីរបីនាទីចុងក្រោយ ក៏គាំងបេះដូងស្លាប់ ។
ទីតាំងផ្នូរអ្នកស្រីសីន ត្រូវបានកប់នៅជម្រៅដី ១២ម៉ែត្រ រុំដោយក្រណាត់សូត្រ ២០ស្រទាប់ ដាក់ក្នុងមឈូស ៤ជាន់បិទជិត ។ លាយជាមួយស្រទាប់មឈូស គឺជាធ្យូង ហើយខាងក្រៅត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយដីឥដ្ឋ ដោយមានគោលបំណងរារាំង បាក់តេរី មិនឲ្យចូល ។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានធ្វើតេស្ត៍និងរកឃើញថារាងកាយរបស់នាងមានជាតិអាស៊ីតស្រាលនិងមានផ្ទុកម៉ាញេស្យូម។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលហៅថាអង្គធាតុរាវនិងរបៀបដែលត្រូវបានគេរៀបចំរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅតែមិនមានចម្លើយច្បាស់លាស់។ សារធាតុរាវនេះដែលជួយថែរក្សាម៉ាំមីបានយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះជាមួយនឹងសរីរាង្គខាងក្នុងទាំងអស់រួមទាំងខួរក្បាលនៅតែរក្សាដដែល។
តាមរបាយការណ៍អ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើកោសល្យវិច័យនៅខែធ្នូឆ្នាំ ១៩៧២។ លទ្ធផលបានបង្ហាញថានាងបានទទួលមរណភាពក្នុងអាយុ ៥០ ឆ្នាំ។ ទោះបីយ៉ាងនេះក្តីនាងនៅតែរស់នៅបានយូរជាងប្តីនិងកូនប្រុសព្រោះប្តីនិងកូនរបស់នាងត្រូវបានគេរកឃើញកប់នៅក្នុងផ្នូរដដែលក្បែរនាង។ ទោះយ៉ាងណាអដ្ឋិធាតុរបស់ពួកគេបានរលួយទៅតាមពេលវេលាហើយលែងនៅដដែលដូចនាង៕
